Перевод: с польского на русский

с русского на польский

przypuścić atak

  • 1 przypuścić atak

    подпустить атака

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przypuścić atak

  • 2 atak

    сущ.
    • атака
    • доступ
    • набег
    • нападение
    • наступление
    • пароксизм
    • припадок
    • приступ
    • удар
    • штурм
    * * *
    u, Р. \ataku 1. атака ž;

    \atak czołgów танковая атака; \atak na bagnety штыковая атака; przypuścić \atak пойти в атаку; \atak wieżą (hetmanem itp.} шахм. атака ладьёй (ферзём etc.);

    2. мед. припадок, приступ;

    \atak serca сердечный приступ;

    3. спорт. нападение ň;

    grać w \ataku играть в нападении; środek \ataku центр нападения

    * * *
    м, Р ataku
    1) ата́ка ż

    atak czołgów — та́нковая ата́ка

    atak na bagnety — штыкова́я ата́ка

    przypuścić atak — пойти́ в ата́ку

    atak wieżą (hetmanem itp.)шахм. ата́ка ладьёй (ферзём и т. п.)

    2) мед. припа́док, при́ступ

    atak serca — серде́чный при́ступ

    3) спорт. нападе́ние n

    grać w ataku — игра́ть в нападе́нии

    środek ataku — центр нападе́ния

    Słownik polsko-rosyjski > atak

См. также в других словарях:

  • atak — m III, D. u, N. atakkiem; lm M. i 1. «gwałtowne uderzenie na nieprzyjaciela; natarcie» Atak bombowy, lotniczy. Atak frontalny. Atak czołgów. Atak na bagnety. Przejść, przystąpić, ruszyć do ataku. Przypuścić atak na coś, do czegoś …   Słownik języka polskiego

  • przypuszczać — ndk I, przypuszczaćam, przypuszczaćasz, przypuszczaćają, przypuszczaćaj, przypuszczaćał, przypuszczaćany przypuścić dk VIa, przypuszczaćpuszczę, przypuszczaćpuścisz, przypuszczaćpuść, przypuszczaćcił, przypuszczaćpuszczony 1. «pozwalać komuś,… …   Słownik języka polskiego

  • szturm — m IV, D. u, Ms. szturmmie; lm M. y «skoncentrowane bezpośrednie uderzenie wojska w celu zdobycia silnie bronionego rejonu, obiektu, punktu oporu itp.; atak, natarcie; dawniej także: przejście w ataku do walki wręcz» Gwałtowny, nagły szturm.… …   Słownik języka polskiego

  • natrzeć — dk XI, natrzećtrę, natrzećtrzesz, natrzećtrzyj, natrzećtarł, natrzećtarty, natrzećtarłszy nacierać ndk I, natrzećam, natrzećasz, natrzećają, natrzećaj, natrzećał, natrzećany 1. «trąc pomasować; trąc posmarować, pomazać kogoś, coś czymś» Natrzeć… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»